specjalista od czegoś

См. также в других словарях:

• od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …   Słownik języka polskiego

• pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy …   Słownik języka polskiego

• rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… …   Słownik języka polskiego

• legenda — Żywa legenda «człowiek będący symbolem czegoś»: W czasie powstania straciła całą rodzinę, jej losy też były szalenie dramatyczne, stała się żywą legendą walczącej Warszawy. M. Nurowska, Czyściec. Jest to wielki, teatralny aktor, specjalista od… …   Słownik frazeologiczny

• animator — m IV, DB. a, Ms. animatororze; lm M. animatororzy, DB. ów 1. film. «wykonawca serii rysunków do filmu animowanego» 2. teatr. «w teatrze lalkowym: specjalista poruszający lalkami» 3. rzad. «ten, kto inspiruje, wzbudza zainteresowanie do czegoś,… …   Słownik języka polskiego

• majster — m IV, DB. majstertra, Ms. majstertrze; lm M. majstertrowie (majstertrzy), DB. majstertrów 1. «rzemieślnik samodzielnie prowadzący warsztat, szkolący uczniów w swoim rzemiośle» 2. «w zakładzie produkcyjnym, w przedsiębiorstwie budowlanym itp.:… …   Słownik języka polskiego

• modelarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «konstruktor modeli szybowców, samolotów, statków itp.» Modelarz lotniczy, okrętowy, szkutniczy. 2. techn. «specjalista projektujący, wykonujący określone modele czegoś (np. modele wyrobów ceramicznych, modele …   Słownik języka polskiego

• ostatni — 1. «znajdujący się na końcu; kończący jakiś cykl, szereg, jakąś serię itp.; taki, po którym nie będzie innego» Ostatni z rodu. Ostatni szereg. Ostatni seans. Ostatni pociąg. Ostatnie egzemplarze książki. ∆ praw. Ostatnia instancja «instancja… …   Słownik języka polskiego

• pokazówka — ż III, CMs. pokazówkawce; lm D. pokazówkawek pot. «to, co zostało zorganizowane jedynie na pokaz, dla przykładu; także impreza mająca na celu zademonstrowanie, pokazanie czegoś» Zakładowy specjalista od pokazówek dla inspektorów. Mistrzowie boksu …   Słownik języka polskiego

• technik — m III, DB. a, N. technikkiem; lm M. technikicy, DB. ów 1. «specjalista w zakresie określonej dziedziny wiedzy technicznej, mający odpowiednie średnie wykształcenie; tytuł nadawany absolwentom technikum» Technik budowlany, drogowy, samochodowy,… …   Słownik języka polskiego

• projektant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. projektantncie; lm M. projektantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} autor projektu; specjalista tworzący fachowe szkice, projekty czegoś, głównie w zakresie budownictwa, architektury : {{/stl 7}}{{stl 10}}Projektant mostu,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień